Jongeren Ernst en Luim spelen een aangrijpend stuk op de Ark-Park dag (19 juni) met het thema Huiselijk Geweld:

Horen – Zien – Zwijgen

SPREKEN!

Een voorstelling met de verhalen van achter de gesloten deuren. Verhalen die aan je knagen, omdat je niet weet wat je ermee moet of hoe je iemand kan helpen. Gedachten die je met niemand durft te delen, maar je continue eraan laten denken totdat je er gillend gek van wordt. Je weet dat het niet ok is, maar wie ben jij om er iets aan te doen?

Daarom doen we onder de mensen maar alsof er niet zoveel aan de hand is en je nergens mee zit. Want de druk van de prestatiemaatschappij, waarin het maar goed moet gaan met iedereen, je geen zwakte kunt laten zien, is al met de paplepel ingegoten.

Maar wat als we wel echt luisteren naar elkaar?

Wat als we elkaar écht zien?

En wat als we onze gedachtes wel uitspreken?

Voor iedereen die het wil zien, het wil horen en iedereen die het wil vertellen. Met deze voorstelling hopen we bewustzijn te creëren voor dit heftige onderwerp en ons publiek net dat zetje te geven om erover te gaan praten en ernaar te gaan handelen.

Wij hopen de deuren te openen.

Ontstaan:

Nadat in november 2019 gestart is met een cadeautje vanwege het 90-jarig bestaan van Ernst en Luim, is er een hechte groep van inmiddels negen jeugdspelers, actief onder de vleugels van Ernst en Luim. Zij worden geregisseerd door Babbet Rijsdijk uit Drunen. Speler bij de volwassen en tevens theatermaker.

Na de coronatijd en de stukken die helaas niet door hebben kunnen gaan, hebben de jongeren zich steeds bezig gehouden met korte projecten, met verschillende thema’s: muzikaliteit, beweging, emoties. Het laatste project was Tante Rosa, naar een tekst van Toon Hermans.

De kans die geboden werd door het bestuur van de vereniging en de samenwerking met De Ark Park Dag en de gemeente om een stuk te maken in het kader van Huiselijk Geweld, werd direct met alle handen enthousiast aangegrepen.

Betekenisvol theater maken, met verhalen die er toe doen en een thema wat gezien moet worden. Dat was zeker iets waar de groep zijn tanden in wilde zetten.

In een repetitietijd van ongeveer vijf maanden hebben ze in het vooronderzoek artikelen gelezen, verhalen geluisterd en mindmaps gemaakt. Daarna hebben de spelers elk een vertrouwelijke brief geschreven over iets ergs wat alleen zij weten, waar ze niet over durven praten, maar waarvan ze willen dat het ophoudt, maar ze weten niet hoe. Deze brieven zijn fictief of niet. Dat laten we graag in het midden.

De brieven zijn omgezet in korte monologen, die in de voorstelling afgewisseld worden met luchtige dialogen. Ook deze hebben de spelers zelf geschreven in samenwerking met de regisseur.

De inspiratie voor het stuk komt uit de emoticons van de aapjes: Horen Zien en Zwijgen: alleen hebben deze spelers dus besloten om niet meer te zwijgen.

Regie: Babbet Rijsdijk (www.babbetrijsdijk.nl)

Spelers:

Anne Roos Thomassen, Troy Schot, Liam Janssen, Sare Klerks, Ise Kelder, Teun Kleijnen, Steffen Maurikx, Saar Lambrechts, Maarten van den Broek